“From Kazakhstan with love” ประสบการณ์ครั้งแรกในเมืองชายขอบแห่งคาซัคสถาน

ผมจะขอเล่าถึงที่มาของทริปนี้ก่อน เพราะมันแอบเป็นความน่ารัก เล็กๆ ของคู่รักคู่นึง ที่ทำให้เกิดทริปนี้ ทำให้ผม และครอบครัว ได้พบกับประสบการณ์ใหม่ๆ และ ได้เป็นคนไทยคนกลุ่มเล็กๆ กลุ่มแรกๆ ที่ได้ไปเหยียบเมือง Aktobe (อัคโทเบ) เมืองชนบทเล็กๆ ของประเทศคาซัคสถาน (Kazakhstan)

Aktobe (อัคโทเบ) อยู่ตรงนี้ครับ ติดกับชายแดนรัสเซียเลย

จะมีซักกี่คนครับที่คิดว่าจะเดินทางไปเที่ยวคาซัคสถาน ผมคนนึงแหละที่ไม่คิดว่าจะไป ฮ่าๆ คาซัคสถานในความคิดผมก็คือ Borat หนังตลกล้อเลียนที่ทำให้คนทั้งโลกรู้จักชื่อประเทศคาซัคสถาน (ใครยังไม่ดูต้องดูครับเรื่องนี้ ฮากระจาย) โดยผู้กำกับและนักแสดงตลกชื่อดัง Sacha Baron Cohen ในสภาพบ้านเมืองที่เหมือนอยู่ในสลัมบ้านนอกๆ ดูแล้วมันหน้าไปตรงไหนเนียะ

เรื่องราวของทริปนี้เกิดขึ้นเพราะความรัก ที่ทำให้คนไทยพบรักกับสาวคาซัคสถาน คำถามเกิดขึ้นทุกครั้งที่ผมเล่าเรื่องนี้ว่าทำไม2คนนี้ถึงมาเจอกันได้เนียะ เมื่อ2 ปีที่แล้ว พี่ชายผมได้ไปศึกษาต่อที่ปักกิ่งประเทศจีน จึงได้ไปพบกับสาวคาซัคคนนี้ โดยที่ทั้ง2 คนนี้ใช้ภาษาจีนสื่อสารกันครับ เก๋ดีใช่ไม๊ครับ ฮ่าๆ เมื่อถึงเวลาทั้ง2 คนนี้ก็ตกลงที่จะแต่งงานกัน แน่นอน งานแต่งงานจะต้องถูกจัดขึ้นทั้งที่ไทย และที่Aktobe คาซัคสถาน และเราตกลงว่าจะบินไปงานแต่งพี่ในเดือนพฤศจิกายน เป็นช่วงที่อากาศเริ่มที่จะหนาว เริ่มจะหนาวของเค้าเนียะ ก็ประมาณ 10 องศาในตอนกลางวัน กลางคืนก็-5 องศาเองครับ ส่วนช่วงที่หนาวจริงๆอุณภมูิต่ำสุดก็ไม่หนาวมาก -40!!! บ้าไปแล๊น เรียกว่าตากกลางเกงไว้ข้างนอกยังไม่ทันแห้ง กางเกงก็เป็นน้ำแข็งครับ อันนี้พูดจริง ไม่เชื่อดูรูปประกอบ (พี่ชายส่งมาให้ดู)

แต่ที่นี่เวลาร้อนก็ร้อนตับแล่บเหมือนไทยนะครับ 40 องศา ที่มีสภาพอากาศแบบextremeแบบนี้ก็เพราะประเทศเค้าเป็นภูมิอากาศแบบทะเลทรายครับ

และแล้วทริปนี้ก็มาถึง เมื่อเครื่องบินจอดที่สถานบินaktobeในเวลากลางคืน กัปตันรายงานอากาศด้านประมาณ 5 องศา อื้มฟังดูดี สนามบินของที่นี่ไม่มีเครื่องบินเยอะแยะครับ เป็นสนามบินเล็กๆ มีเครื่องบินเล็กๆที่เรานั่งมาแค่ลำเดียว

จากนั้นเราก็ขึ้นรถmini bus ที่ทางแฟนพี่ผมเตรียมไว้ให้ เดินทางไปที่บ้านของเค้าครับ ตอนนี้ข้างนอกมืดแล้วมองอะไรไม่เห็น แต่รู้ว่ามันไม่มีอะไรเลย เป็นถนน2 เลนสวนกันข้างๆทางไม่มีอะไร เป็นฝุ่นๆ มองไปไกลๆก็เหมือนเป็นทุ่งกว้างๆ นั่งมาซักพักก็ยังไม่เห็นอะไรนอกจากปั๊มน้ำมัน ปั๊มน้ำมันตลอดทาง เลยสอบถามดูได้ความว่าประเทศนี้เค้าน้ำมันเยอะ ส่งออกน้ำมันครับ ว่าแต่นี่มันเกี่ยวไรปั๊มเยอะ ฮ่าๆ

พอถึงบ้านของแฟนพี่ เปิดประตูเข้าไปก็พบกับคณะญาติๆ ยืนเรียงแถวพร้อมกับปรบมือต้อนรับ แล้วคุณย่าก็โปรยท้อฟฟี่ใส่เราครับ ฮ่าๆ ตลกดี ทุกคนอัธยาศัยดี ยิ้มทักทายเรา จับมือ กอด(คนที่นี่ต้องจับมือ ผู้ชายนี่ต้องกอด ไม่กอดนี่ถือว่าทักทายกันไม่สุด) ถึงแม้จะพูดกันไม่รู้เรื่อง เค้าก็พยายามคุยภาษามือ คนไหนพูดอังกฤษได้ก็ดีหน่อยครับ พอทักทายกันเสร็จ

เข้ามาถึงในบ้านก็พบกับสำรับอาหารมากมาย วางอยู่บนโต๊ะญี่ปุ่นต่อกันยาวๆ นั่งกับพื้น แต่ละที่เค้าล๊อคให้แต่ละคนตามอาวุฒิโสนะครับ จะมานั่งมั่ๆไม่ได้ จากนั้น เราก็เริ่มกินกันเลยครับ ไฮไลท์ก็คือเมนูพื้นบ้านของคาซัค ก็มีกินได้มั่งไม่ได้มั่งต่างๆกันไปครับ ที่ต้องลองก็เห็นจะเป็น “เนื้อม้า” ม้าฮี่ๆนี่แหละครับ ต้มสไลด์มาเป็นแผ่นๆ นอกจากนั้นยังมีเครื่องในด้วย เนื้อม้ากินไปก็เหมือนกันเนื้อวัว แต่เหนียวๆกว่า อร่อยใช้ได้ แต่ที่โหดนี่น่าจะเป็นไส้ม้าครับ ตรงกลางมันแหยะๆ ชิ้นเดียวก็พอละครับอันนี้ ฮ่าๆ ม้าสำหรับที่นี่คือสัตว์ที่เค้ากินเป็นปกตินะครับ เค้าบอกว่าม้านี่ดีเพราะเป็นสัตว์ที่สะอาด เมนูอื่นๆก็งั้นๆครับ นอกจากนั้นก็มีสำรับผลไม้แห้งและพวกถั่ว ไว้กินเล่นกับชา นั่งชิวๆ

ในระหว่างกินที่นี่จะมีธรรมเนียมคือการ พูดspeech คือกินๆอยู่ใครนึกจะพูดอะไรก็จะบอกให้ทุกคนเงียบแล้วก็หยุดกินครับ แล้วก็พูดจนบจบแล้วค่อยกินกันต่อ คนไทยนี่กินไปคุยไปเฮฮา แต่ที่นี่ต้องหยุดฟัง ที่สำคัญคือ พูดบ่อยมากๆๆ คือสมมติญาติมี20คน พูดทุกคน ก็หยุดฟัง 20ครั้งครับ กินๆอยู่เอ่าพูดดดดด กินๆอยู่เอ่าพูดอีกและ แล้วประเด็นคือกรูฟังไม่รู้เรื่องเนียะ แต่ก็ต้องทำเหมือนตั้งใจฟังครับเป็นพิธี ฮ่าๆๆๆ พอพูดเสร็จแฟนพี่ก็ต้องแปลเป็นภาษาจีนให้พี่ชายผม เสร็จแล้วพี่ชายผมก็จะแปลให้เป็นภาษาไทยอีกที นานเข้าไปอีก เป็นแบบนี้ครับ เราพูดก็แปล ไทย จีน คาซัค ประเด็นที่พูดก็ประมาณว่า เราดีใจที่พวกคุณมา เราดีใจที่ได้พวกคุณเป็นครอบครัวเดียวกัน บลาๆ

จากนั้นก็มาถึงไฮไลท์ของดินเนอร์ต้อนรับ เค้าล้มแพะ2 ตัวเพื่อใช้ทำเมนูไฮไลท์นี่ ก็คือแพะตุ๋นกับหัวหอมใหญ่ เสริฟพร้อมกับข้าว(โคตร)มันแพะ และที่สำคัญคือ มีหัวแพะมาด้วย2 หัว (ตรงนี้ต้องดูภาพประกอบนะครับ 🙂 ) หัวแพะนี่ไม่มีขนแล้วนะครับต้มจนเปื่อยละ ที่เห็นลายขาวนั่นสีกระโหลกมัน เค้าแกะสลักเป็นลายเพื่อความสวยงาม ก่อนจะกินเมนูนี้ก็แน่นนอนครับ ต้องพูดก่อนชุดใหญ่ จากนั้นก็ให้ฝ่ายเจ้าบ่าวพี่ชายผม ถือกาน้ำและกะละมัง ไปล้างมือให้ทุกคนบนโต๊ะ เพราะเมนูนี้ใช่มือกินครับ จากนั้นก็เอา “ หัวแพะ” มา แล้วให้ผู้ใหญ่ในโต๊ะ ใช้มือฉีกเนื้อหัวแพะ แล้วก็กินคนละคำ ฟังดูโหด ฮ่าๆๆ แต่ไม่โหดหรอกครับ พอนึกถึงคนไทยไทยเราเอาหัวหมูมากิน ก็พอๆกันอะ รสชาติก็มันๆเค็มๆ ส่วนตัวผมว่าตรงเนื้อแพะตุ๋นนี่อร่อยดีครับ แต่ข้าวนี่มันมันมากๆ และที่นี่ก็ไม่มีน้ำจิ้มครับ กินไปซักพักก็เริ่มจะเลี่ยนครับ เลยไปลองเล็มหัวแพะนิดนึง เอ้อ ไม่เลว กรุบๆเหมือนกันหูหมู ฮ่าๆ

พอเริ่มอิ่มกันก็อยู่ในช่วงเม้าแตกครับ ประเทศแถวนี้ก็ต้องกินวอดก้า เจ้าบ้านก็เสริฟวอดก้ารัสเซียชั้นดี ดีรึป่าวก็ไม่รู้เพราะกินวอดก้าที่ไหนมันก็รสชาติแย่เหมือนกัน

เรานั่งกันจนตี 3 ผมเดินมาเข้าห้องน้ำในบ้าน ก็ยังเห็นพวกผู้หญิงคือคุณแม่เจ้าาวและญาติๆยังนั่งเม้ากันอยู่ สอบถามได้ความว่าคนที่นี่เค้าชอบอยู่ดึกๆ เที่ยงคืนนี่เพิ่งจะเริ่มดึกของเค้า โดยเฉพาะบ้านนี้เค้าทำงานตื่นกันสายๆ แต่นอนกันดึกๆแบบนี้เป็นปกติ

ตอนนี้อากาศก็เริ่มหนาวมากละครับ ประมาณ -10ได้ แต่ไม่มีหิมะนะครับ

หมาบอกไม่หนาวเพราะขนหนานุ่มยังกับแกะ น่ารักมั่กๆ

พอซักตี4 เราก็เริ่มไม่ไหวกันละครับ ขอตัวกลับโรงแรม มาถึงโรงแรม เป็นลักษณะรีสอท ล๊อคโฮมชั้นเดียว พอเข้าไปในห้องนี่ตะลึงๆเลยครับ ห้องใหญ่มาก มี 2 ห้องนอน มีห้องนั่งเล่น มีโต๊ะพูลในห้อง ทางญาติฝั่งคาวัคเค้าอยากให้เรานอนห้องดีๆครับ เลยจองห้องใหญ่ให้เลย น่ารักมากๆ เราจะนอนที่นี่กันอีก 2 คืน ครับจบเรื่องของวันนี้ พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวในตลาดช่วงกลางวัน แล้วกลางคืนก็จะเป็นงานแต่งงานของเจ้าบ่าวคนไทยและเจ้าสาวคาซัคสถานครับ

[hr align=”center” style=”dotted”]

สวัสดีเข้าวันที่ 2

วันที่2 เราตื่นสายกันนิดหน่อย ไม่รีบเพราะวันนี้เราแพลนว่าแค่ออกไปดูบ้านเมือง เล็กๆน้อยๆ แล้วก็กลับมาแต่งตัวเตรียมตัวไปงานแต่งในคืนนี้

เมื่อพร้อมแล้วเราก็ออกเดินทาง

ตอนนี้สว่างแล้ว ก็ทำให้ได้รู้ว่ารีสอร์ทที่เราอยู่นั้นตั้งอยู่กลางทุ่งหญ้าแห้งๆ สุดลูกหูลูกตาครับ ไม่มีอะไรเลย

ระหว่างทางก็ไม่มีอะไรครับ ถนนลาดยางแต่ฝุ่นเยอะมาก เนื่องจากเริ่มจะเข้าหน้าหนาว ต้นไม้ก็แห้งเป็นสีน้ำตาลแบบที่เห็นในรูป บ้านคนก็มีประปรายครับ พอเริ่มเข้าไปในเมือง ก็เริ่มจะเห็นตึกรามบ้านช่อง แต่มันดูเหมือนเมืองปิดๆมากกว่า ตึกก็เงียบๆ เก่าๆ เหมือนไม่มีคนอยู่

รีสอร์ท

ระหว่างทาง

เข้ามาในเมือง

เรามาแวะห้างครับ ห้างใหญ่ที่สุดในเมือง ชื่อ MEGA (แต่ไม่ใช่บางนานะ) ห้างก็ทั่วไปครับ ไม่มีอะไรมาก เราขึ้นไปกินอาหารญี่ปุ่นกัน ก็พอกินได้ครับ จากนั้นก็ได้เข้าไปsuper market ที่นี่

การสำรวจsuper marketร้านสะดวกซื้อ หรือตลาดสด ของที่ต่างๆ เป็นอะไรที่ผมชอบนะ เพราะเราจะได้เห็นว่าคนเค้ากินอะไรกัน ใช้อะไรกัน สำหรับผมsupermarketหรือร้านสะดวกซื้อนี่เป็นแหล่งศึกษาวัฒนธรรมเลยครับ สินค้าขึ้นชื่อของประเทศแถบๆนี้คือ ไข่ปลาคาเวีย ผมเลยซื้อมา2-3 กระป๋อง ฟังดูหรูหรา แต่จริงๆแล้วมันกระป๋องละประมาณ 75 บาทไทย ฮ่าๆ

จากนั้นก็เดินเล่นประมาณ2-3 ชั่วโมงเพื่อรอเจ้าสาวแต่งหน้า พอเสร็จ เราก็เดินทางกลับที่พักเพื่อแต่งตัวออกไปงานแต่งงาน

เข้าไปก็มีback drop ถ่ายรูปปกติ แต่ที่เจ๋งคือ นี่ครับ

เหล้า วอดก้า น้ำปล่าว เลือกเอาตามสบาย

ซูชิผัก

มีของให้กินเล่นไปเรื่อยๆ หน้างานเลย เพราะเค้ายังไม่ให้เราเข้าด้านในนะครับรอคนเยอะๆค่อยเข้าพร้อมกัน

อันนี้ด้านในงาน งานที่นี่ไม่ยิ่งใหญ่ครับ เล็กๆ เชิญเฉพาะคนในครอบครัวและเพื่อนสนิท

อาหารก็คล้ายกับเมื่อวานครับ มีเนื้อม้าและเนื้อแพะมาเสริฟตอนช่วงกลางๆงาน แต่วันนี้ไม่มีหัวแพะ

พอพิธีกรเรียกให้เข้าไปก็เปิดเพลงครับ แล้วทุกคนก็เข้าไปเต้น …… ครับเต้นไปเรื่อยๆ จะนั่งก็นั่งไม่ได้ เรียกให้มาเต้น หิวแล้วแต่ต้องเต้นก่อน …. ก็ไม่นานมาก เต้นไปประมาณ 5-6 เพลง เกือบครึ่งชั่วโมง คือจบเพลงนึงกำลังจะหย่อนตูด แม่งมาอีกแล้วครับ ฮ่าๆ เต้นกันจนเมื่อย โอเค จากนั้นเราก็นั่งกินครับ แน่นอนครับ เนื้อม้า คือจานหลัก บอกแล้วว่าของดี

กินไปได้ประมาณซักพัก แน่นอนอีกแล้วครับ speech โดยแต่ละโต๊ะ จะออกมายืนเรียงแถวแล้วพูดทีละคนๆ ระหว่างมองไปโต๊ะอื่นทำไมไม่มีใครกินเลยวะ คืนทุกคนหยุดกิน นั่งฟัง แต่เราไม่ไหวกันแล้วครับ แอบๆกินกันไปเรื่อยๆ แหะๆ

พอพดspecch ครบทุกคนในโต๊ะนั้นๆแล้ว

ก็มีการแสดงมาให้ดูครับ ในระหว่างแสดงเราสามารถไปให้tip ได้ด้วยการวางไว้บนเก้าอี้ครับ คล้ายๆมาเปิดหมวก คือจ้างมาแล้ว ยังมาเปิดหมวกได้อีกครับ

พอจบการแสดง เพลงก็มาครับ อั๊ยยะ เต้นอีกแล้วครับ กินๆอยู่ต้องหยุดกินครับ ลุกขึ้นมาแด้นซ์กัน โอ้ววว นี่มันอะไรกัน มันเยี่ยมจริงๆ เต้นประมาณ 2-3 เพลง ก็กลับโต๊ะ มากินต่อครับ

….. เต้นเสร็จก็….. speech พอspeech จบ ก็ …….. การแสดง พอการแสดงเสร็จ…. ออกไปเต้น วนไปเรื่อยๆครับ ตอนแรกๆก็สนุกดี พอหลังๆเริ่มแบบเอิ่มม ยัง ยัง ยังไม่จบอี๊ก

การแสดงก็มีมากมายครับ

ร้องเพลง แสดงนกพิราบขาว แสดงคนตัวหด แสดงหุ่นมาเตะตัดขากัน เล่นกีาตาร์โชว์ เป่าแซ่ก เต้นพื้นเมือง ไปจนถึง เต้นบีบอย โน่น

ส่วนบ่าวสาวนี่น่าสงสารสุดละผมว่า ติดอยู่ในคอกนี้ตลอดงาน ยกเว้นตอนออกมาเต้นครับ

พอไกล้ๆจะจบงานก็มีการรวมหัวชนกัน อันนี้ผมตั้งชื่อเอง ฮ่าๆ คือพ่อแม่เจ้าสาวเจ้าบ่าว เอาหัวมาชนกันแบบนี้แล้วก็หมุนๆเต้นรำกัน

ตามด้วยเจ้าบ่าวเจ้าสาวเต้นรำกัน ตามด้วยspeech เต้นรำ โชว์ อีกรอบ เป็ฯอันจบงาน ปาเข้าไปเที่ยงคืนครับ ฮ่าๆ

แต่ยังไม่จบง่ายๆครับ after party เราจะไปที่ับที่ดังที่สุดของที่นี่ครับ ลุย!

นั่งรถออกมาไม่นานก็ถึงที่ครับ สภาพผับก็เป็นแบบในรูปอะครับ และก็เป็นเหมือนที่อื่นๆ คือเหมือนตึกปิดๆ ไม่มีอะไร

พอเข้าไปด้านในก็ตะลึงตึงตึง เป็นผับที่ดูเก่าๆมากๆ เป็นไม้ๆ นึกภาพมันคือผับย่านชนบทอันห่างไกล ในหนังผีสไตล์country โรงนา โฉบกระชากหัว ไรประมาณนี้ เนื่องจากเป็นวันธรรมดาด้วยเลยคนน้อย แต่….

นี่ครับ มีดีเจ+ แด้นเซอร์ 2 คน เต้นดีด้วยนะครับ สไตล์ street dance bboy ไรงิ . ที่สำคัญเปิดเพลงมันส์มากครับ คือดีกว่าผับในกรุงเทพส่วนใหญ่ด้วยซ้ำ เปิดเพลงแด้นซ์ๆสลับกับoldschool remixเท่ๆ เรื่องเพลงอันนี้ความเห็นส่วนตัวนะครับ

กลางfloor มีสาวเต้นกระจายอยู่…2 คน… เพื่อนคาซัคของเราไม่รีรอรีบสั่งเครื่องดื่มมา พอมาเสริฟ ไม่ได้มีแค่เหล้ากับmixerนะครับ เพราะมีสรับผลไม้สด ผลไม้แห้งและพวกถั่วมาด้วย เยี่ยมเลยอะ ดูhealthy แบบหลอกตัวเองดี ฮ่าๆๆ

ผมพยายามหยิบกล้องมาถ่าย แต่พี่การ์ดแกห้ามถ่ายครับ เลยได้รูปมาไม่เยอะ (ตรงนี้ขอเสริมหน่อย คือมาทริปนี้ผมโดยห้ามถ่ายรูปบ่อยมาก เหมือนคนที่นี่ไม่ชอบให้ถ่ายรูปอะครับ โดยเฉพาะในร้านต่างๆ ห้ามถ่าย ไม่เข้าใจเหมือนกัน)

จากนั้นก็กลับที่พัก เป็นอันจบวันที่2 ครับ

——-

วันที่ 3

วันนี้เราจะไปเที่ยวในเมือง ที่ไม่ค่อยมีอะไรเที่ยวกันครับ ฮ่าๆ

เริ่มแรก เรามาแวะร้านกาแฟร้านนึง พอเข้าไปนี่แบบ โอ้วว น่าจะเป็นร้านที่ชิกที่สุดของที่นี่อะ ผมเชื่อแบบนั้น ลองเปรียบเทียบสภาพบ้านเมืองกลับภาในร้านนี่ดูละกันครับ ผมว่าเจ้าของร้านนี่ถ้าไม่ใช่ต่างชาติเข้ามาทำก็ต้องเป็นเด็กนอกหัวสมัยใหม่อะ ฮ่าๆๆ แต่ในความชิกก็มีความมั่วอยู่ ให้อภัยได้ ถือว่าพยายามแล้ว ฮ่าๆๆ ที่นี่เหมือนคาเฟ่บ้านเราครับ มีเครื่องดื่มเป็นหลัก อาหารเป็นรอง เมนูที่ผมชอบก็เป็นชาครับ เป็นชาที่อร่อย หอมผลไม้นิดๆ

จากนั้นก็ไปดูอนุสวรีย์ ตั้งอยู่หน้าศาลากลางจังหวัด คล้ายๆบุคคลสำคัญที่ต่อสู้เพื่อบ้านเมือง

จากนั้นก็ไปตลาด

ตลาดนี้ไม่ใช่ตลาดสดครับ แต่เป็นตลาดขายของสัพเพเหระ พวกเสื้อผ้า รองเท้า ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ราคาก็ไม่แพงครับ เหมือนเดินตลาดในไทย มี2โซนด้านนอกและด้านใน เดินด้านในจะชิวกว่าเพราะอุ่น ออกมาข้างนอกหนาวเกินครับ

หุ่นตามร้านเสื้อผ้าที่นี่ หน้าตาก็เป้นแบบนี้กันครับ

เสร็จแล้วเราก็ไปที่โบสถ โบสถนี้เป็นจุดland mark ของ Aktobe ครับ มี2โบสถ

2โบสถจะอยู่ตรงข้ามกัน ระหว่างโบสถคริสและอิสลาม เพื่อแสดงว่าทั้ง2ศาสนาเป็นมิตรต่อกัน ครับ

บริเวณรอบๆ ก็จะมีสถาปัตยกรรมต่างๆ

เป็นอันจบวันที่ 3 พรุ่งนี้ก็จะบินตรงกลับไทยละครับ

วันที่ 3 เราเดินทางไปสนามบิน เพื่อนั่งเครื่องบินไปที่ Almatyเมืองใหญ่และเจริญที่สุดของ คาซัคสถาน แล้วต่อเครื่องกลับกรุงเทพ

ตามที่ได้ข้อมูลมาเมืองนี้เจริญมากๆ มีแต่คนรวย พอเรามาถึงAlmaty เราก็มีเวลาว่างเยอะพอที่จะนั่งรถเข้าไปเที่ยวในห้างที่ไกล้ที่สุด (แต่ยังไม่ถึงในเมืองนะครับ)

ห้างนี้ใหม่มาก เป็นห้างHi-Endเหมือน Central embassy หรือParagon บ้านเราครับ ห้างยังใหม่มาก ผมเดินทัวร์แล้วไปถ่ายรูปหน้าห้าง …. อีกแล้วครับ ยามบอกห้ามถ่าย ผมก็หัวเราะ พี่ยามแกก็ยังหัวเราะกับผม เห็นแกพอพูดภาษาอังกฤษได้ เลยลองถามว่าทำไมไม่ให้ถ่าย แกบอกว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่ไม่ให้ถ่าย แล้วชี้ไปที่กล้องวงจรปิด บอกเดี๋ยวโดนว่า

สถาปัตยกรรม หน้าห้าง

จากนั้นขึ้นไปหาข้าวกินด้านบน ก็มีโรงหนัง แล้วก็ร้านอาหารfast foodที่เราคุ้นเคยครับ แต่ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นศูนย์รวมของเซเล็บวัยรุ่น

สาวแหล่มหนุ่มหล่อ หน้าตาดีทั้งนั้น ผู้หญิงที่นี่ส่วนใหญ่หน้าตาสวยๆเยอะเลยครับ (สวยในสายตาคนไทยนะ) แต่ยังสู้ Moscowไม่ได้ ที่นี่คุณจะเหมือนเดินอยู่บนcat walkตลอดเวลา ฮ่าๆ

และแล้วก็ได้เวลาออกเดินทางกลับกรุงเทพ เป็นอันจบทริบนี้ครับ

[hr align=”center” style=”dotted”]

ในสรุป ก็จะขอพูดตรงๆ โดยรวมแล้ว Aktobe นี่ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปก็ได้ครับ ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แต่สำหรับผมแล้ว คิดว่าโชคดีมากๆที่ครั้งนึงได้เป็นคนไทยกลุ่มแรกที่ไปเหยียบที่นั้นแล้วยังได้ประสบการณ์ใหม่ๆที่คิดว่าเราไม่น่าจะได้กันง่าย จึงอยากเอามาแบ่งปัน

คนคาซัคก็น่ารักนะครับ โดยเฉพาะครอบครัวฝั่งเจ้าสาวที่ผมได้ไปเจอ เค้ามีความไกล้เคียงกับคนไทย ขี้เกรงใจ นอบน้อม ชอบบริการ ต่างกันตรงที่เค้าบันเทิงกว่าเราเยอะ ฮ่าๆ ก็พอจะเข้าใจว่าทำไมพี่ชายผมถึงได้ตกลงแต่งงานกับคนคาซัค

ปล. คิดว่าอาจจะมีคนอยากรู้เรื่องนี้ พี่ชายผมกับภรรยาจะใช้ชีวิตอยู่ที่Aktobe ไม่นานก็จะย้ายไปทำงานที่ปักกิ่งด้วยกัน แต่ยังไงก็ต้องบินไปๆมาๆ ระหว่าง คาซัค จีน ไทย หละครับ